Korzystanie ze ścieżek referencyjnych

Wspominałem już o ścieżkach referencyjnych nie raz. Jednak ze względu na ich wagę w procesie tworzenia nagrań postanowiłem poświęcić im osobny post.

Ścieżki referencyjne są niczym innym jak gotowym, profesjonalnie wyprodukowanym utworem muzycznym, który wklejamy na osobną ścieżkę projektu, czy to podczas miksu, czy masteringu.

Może być to jeden utwór lub kilka. Chodzi o to, aby wybrać do tego celu gatunek muzyki, jak najbardziej zbliżony do naszego. Powinna być to muzyka, którą uwielbiamy słuchać, do jakiej brzmienia jak najbardziej chcielibyśmy się przybliżyć. Możemy także korzystać z takich kawałków, których brzmienia lub jego elementów chcemy uniknąć w swojej muzyce.

Korzystanie ze ścieżek referencyjnych jest bardzo proste. Należy osłuchiwać je równoległe naszymi nagraniami oraz dokonywać analizy porównawczej pod kątem czy brzmienia pojedynczych ścieżek, czy poziomów głośności w miksie, czy też brzmienia całościowo, głębi i poziomu RMS w masteringu.

Można ich także używać jako przerywnik w miksowaniu swojej muzyki, aby zresetować nasz słuch, który dość szybko się przyzwyczaja do danego brzmienia.

Ścieżki te są nieocenionym elementem pracy każdego realizatora dźwięku. Zwłaszcza na początku pomagają nauczyć się co i z czym się je, ale i później należy z nich korzystać, nawet kiedy myślimy, że już ogarniamy temat.

Z czasem można w początkowych etapach pracy zacząć z nich rezygnować, ale nigdy nie zaryzykowałbym robienia finalnego miksu lub mastera bez porównywania go ze ścieżkami referencyjnymi.